Podstawy pozytywnej adaptacji za Wami. Poznaliście prawa swoje i dziecka, etapy rozwoju, które mają wpływ przy rozpoczynaniu przygody z przedszkolem, czym jest dojrzałość przedszkolna, jaka jest rola rodzica w całym procesie, czy w niektórych sytuacjach trzeba odpuścić i poszukać innego rozwiązania, a także czy będąc nauczycielem warto zabierać dziecko do swojej placówki lub nawet grupy. Poniżej znajdziesz kilka rad, które warto wprowadzić w życie przed, w trakcie i po adaptacji. 

Przed rozpoczęciem przedszkola:

•         Przed rozpoczęciem przygody z przedszkolem, jeśli nie posyłasz malucha do żłobka, zwróć uwagę na naukę samodzielności. Pozwól dziecku się pobrudzić, niech je rękami, a następnie sztućcami, niech uczy się pić ze zwykłego kubka. Naukę samodzielności w jedzeniu można już zacząć od momentu wprowadzania pierwszych posiłków, tu warto zwrócić uwagę na metodę BLW.
•         Jeśli jesteśmy już przy samodzielności – pozwól dziecku na manipulowanie ubraniami, niech samo zdejmuje lub próbuje ubierać skarpetki, czapkę, ściągać spodnie czy rozsuwać suwak. Im więcej umiejętności samoobsługowych zdobędzie, tym będzie mu łatwiej w przedszkolnej rzeczywistości.
•         Nie martw się pieluchą, ale zacznij zapoznawać dziecko już wcześniej z nocniczkiem. Każde dziecko jest gotowe na pożegnanie pieluchy w innym momencie, często jeszcze rozpoczynając przedszkole,  jednak warto podjąć próbę pożegnania przed adaptacją, tak aby nie łączyć tych dwóch kluczowych momentów.
•         Jeśli dziecko używa smoczka, warto pożegnać go już na długi czas przed rozpoczęciem przedszkola. Dobra komunikacja to podstawa, a ssanie smoczka niestety powoduje wiele problemów logopedycznych.
•         Jeśli chcesz rozwijać mowę i słownictwo swojego dziecka czytajcie razem książki, bawcie się w zabawy dźwiękonaśladowcze, obserwujcie razem zwierzęta, pojazdy, nazywajcie je i naśladujcie. Mów do dziecka wyraźnie, staraj się nie używać zdrobnień i nienaturalnych zmiękczeń wyrazów. Pamiętaj, że małe dziecko uczy się głównie przez naśladowanie – dawaj mu więc dobry przykład.
•         Postaraj się dostarczać dziecku różnych doświadczeń społecznych, daj możliwość przebywania z różnymi członkami rodziny, znajomymi, niech zobaczy, że nawet kiedy rodziców nie ma w bezpośrednim zasięgu, to nie jest źle i co najbardziej istotne – najbliżsi zawsze wrócą.
•         Jeśli tylko możesz jak najczęściej przebywajcie tam gdzie bywają inne dzieci, im częściej dasz dziecku okazji społecznych, tym łatwiej będzie mu później odnaleźć się w większej grupie.

Kiedy już rozpoczniecie adaptację:

•         Zarezerwuj czas dla Was, tak aby nie spieszyć się do pracy, do innych obowiązków, poświęć chociaż kilka dni tylko dziecku i Waszym potrzebom.
•         Jeśli dziecko chce przejść się po przedszkolu i nie ma ku temu innych przeszkód, pozwól mu na to! Niech samo podejmie decyzję kiedy będzie gotowe przekroczyć próg sali. Nie wpychaj go za drzwi „bo już czas wejść”, „bo pani czeka”, „bo dzieci patrzą”.
•         Jeśli uczestniczycie w dniach otwartych, adaptacyjnych i możesz być z dzieckiem na sali, to bądź przy nim, ale staraj się za bardzo nie ingerować w jego badanie otoczenia, jeśli boi się lub wstydzi, możesz mu pomóc, zachęcając do różnych aktywności.
•         Porozumienie z nauczycielem to podstawa! Powiedz o swoich obawach, problemach, co Cię niepokoi i na czym Ci zależy. Ustalcie wspólny plan działania i się go trzymaj. Jeśli coś nie idzie po Waszej myśli, zawsze poddaj to dyskusji, nie rób nic co nie leży w zgodzie z Twoimi i dziecka wartościami.
•         Staraj się nie wrzucać dziecka na głęboką wodę, od razu zostawiając je na wiele godzin. Daj mu czas aby poczuło się bezpiecznie. Kiedy już będzie świadome, że nie chcesz go opuścić na zawsze, zacznij wydłużać czas rozstania.
•         Dotrzymuj obietnic! Jeśli umawiasz się z dzieckiem na konkretną porę kiedy go odbierzesz, to musisz się stawić na czas.
•         Pozostawiając już dziecko samo w przedszkolu staraj się nie przeciągać rozstań i zbytnio nie rozczulać, aby nie dawać maluchowi sygnału, że Tobie również ciężko się rozstać.
•         Ustalcie Wasz rytuał pożegnania, może jakiś „tajemny znak” na pożegnanie czy wierszyk, tylko dla Was.
•         Jeśli jest możliwość przynoszenia swoich rzeczy z domu, dobrze jeśli dziecko będzie mogło zabrać ulubioną przytulankę, która da mu namiastkę domu, mając coś swojego, dziecko czuje się bezpieczniej.

Jak dobrze kontynuować przygodę z przedszkolem, aby była jak najbardziej wartościowa dla dziecka:

•         Współpracuj z placówką – bez porozumienia środowiska rodzinnego z przedszkolem nie jest możliwe właściwe funkcjonowanie dziecka w placówce. Informacje o dziecku muszą być wzajemnie przekazywane, aby móc pozytywnie oddziaływać na dziecko.
•         Staraj się nie robić dziecku zbyt częstych i długich przerw od przedszkola – powroty bywają trudne, znów trzeba się przestawić na rytm instytucji, być z dala od domu i bliskich, słuchać poleceń obcych osób i funkcjonować wśród rówieśników, z których nie wszyscy są lubiani.
•         Jeśli dziecko skarży się na coś lub kogoś, nie zbywaj go, porozmawiaj z nauczycielem jakie ma zdanie na ten temat i jak możecie rozwiązać problem.
•         Wspieraj pozytywne myślenie na temat przedszkola, jeśli Ty będziesz powtarzać zdania typu „niestety, musisz tam iść, nie masz wyjścia”, „jakoś przetrwasz te kilka godzin” etc. dajesz znak, że placówka to miejsce, w którym jest niemal za karę – nigdy nie będzie jej dobrze odbierać ani z chęcią korzystać z proponowanych zajęć, jeśli będzie chodzić tam z przymusu.
•         Nie obiecuj nagrody za pójście do przedszkola – wyobraź sobie, że przez całą edukację przedszkolną trzeba by kupować coś dziecku za to, że spędziło czas w przedszkolu. Nie dość, że znów dajesz sygnał, że „musi jakoś przetrwać” i za to przetrwanie należy się nagroda, to sprawisz, że za każdy sukces dziecko będzie czegoś oczekiwać. Nie będzie potrafiło się cieszyć z późniejszych własnych osiągnięć, czerpać szczęścia z sukcesu, jeśli nie zostanie odpowiednio nagrodzone.

Powodzenia!