graj dalej
lub zamknij
i wybierz inną grę w menu po lewej.
Jednak aby dziecko zostało uznane za niepełnosprawne w placówkach oświatowych, musi posiadać orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, wydane przez poradnię psychologiczno-pedagogiczną lub, w przypadku niektórych schorzeń i zaburzeń, przez poradnię specjalistyczną wyznaczoną przez kuratorium oświaty. Orzeczenie takie może być wydane dzieciom niepełnosprawnym (niesłyszącym, słabosłyszącym, niewidomym, słabowidzącym, z niepełnosprawnością ruchową, w tym afazją, z upośledzeniem umysłowym w stopniu lekkim, umiarkowanym lub znacznym, z autyzmem, w tym z zespołem Aspergera) lub niedostosowanym społecznie. Zawiera ono: diagnozę dziecka, zalecaną formę edukacji, terapię i pomoc psychologiczno-pedagogiczną oraz sposoby realizacji specjalnych potrzeb edukacyjnych. Jeśli rodzic nie zgadza się z postanowieniami orzeczenia, może się od niego odwołać do kuratorium oświaty w terminie 14 dni od daty jego wystawienia. Dziecko z problemami rozwojowymi lub zdrowotnymi ma prawo do wczesnego wspomagania rozwoju, zapewnianego przez system oświaty.
Niestety zapisy prawne w odniesieniu do dzieci niepełnosprawnych są dość skomplikowane, a ich znajomość wśród pracowników oświaty i władz lokalnych bywają niewystarczająca, dlatego rodzice muszą być zarówno negocjatorami, jak i adwokatami własnego dziecka, aby uzyskać wszelką niezbędną mu pomoc. Pamiętajmy jednak, że mimo swoich ułomności, każde dziecko ma prawo do edukacji.