graj dalej
lub zamknij
i wybierz inną grę w menu po lewej.
Aż do wynalezienia maszyny do pisania ludzie pisali ręcznie. Wieki temu za pomocą rysików, później gęsich piór, stalówek, wiecznych piór, i tak aż do ery długopisów. W szkole zaniechano uczenia dzieci kaligrafii, by teraz, w XXI wieku, powrócić do pytania; czy ręczne pisanie jest konieczne? W Stanach Zjednoczonych rozgorzała dyskusja. Czy nie wystarczy nauka szybkiego pisania na klawiaturze?
Lekarz chorób wewnętrznych Marcin Miduch potwierdza, że pisanie ręczne uaktywnia różne obszary mózgu. Dzięki temu intensywnie pracuje ta jego część, która jest odpowiedzialna za rozpoznawanie twarzy i wyrażanych przez nie emocji oraz za przetwarzanie informacji potrzebnych przy czytaniu. Wyraźnie bardziej aktywna jest część, w której znajduje się ośrodek ruchu, mowy oraz obszar odpowiedzialny za orientację przestrzenną.
Naukowcy badający ludzki mózg nie mają wątpliwości – nauka kaligrafii to doskonały trening umysłu, który usprawnia myślenie abstrakcyjne.
Umiejętność pisania znalazła dla siebie miejsce w tych obszarach mózgu, które pierwotnie wcale nie były związane z pisaniem, bo przecież umiejętność ta wykształciła się wiele lat po tym, gdy zakończyła się ewolucja mózgu. Tymczasem ręcznie pisanie pobudza różne ośrodki, których praca poprawia koncentrację, orientację przestrzenną, umiejętność rozwiązywania problemów. Ponadto usprawnia proces uczenia się i opracowywania danych.