Nigdy nie narzekaj na swoje dziecko. Dopiero stała niechęć do odrabiania prac domowych i czytania lektur, częste oceny niedostateczne oraz wagarowanie mogą wzbudzić twoje wątpliwości.

Typowymi błędami popełnianymi przez rodziców w takich przypadkach są: nadmierna kontrola, nieustanne pilnowanie dziecka podczas wykonywania prac domowych, wyręczanie go w dowiadywaniu się wśród jego kolegów o zadane lekcje. Działania te pozbawiają dziecko odpowiedzialności za swoje czyny i motywacji do nauki. Innymi błędami są: uczenie się za niego, gdyż sami rodzice wierzą, że dziecko nie poradzi sobie z lekcjami, czy też zbyt wysokie stawianie wymagań (poprzeczki), co pozbawia dziecko satysfakcji z dotychczas wykonywanej pracy, gdyż zawsze jest ona niewystarczająca. Częstymi błędami są również: niewłaściwa motywacja poprzez moralizowanie, straszenie, zawstydzanie, przekupywanie, wyznaczanie kar oraz całkowity brak zainteresowania efektami nauki naszej pociechy.

    Rozwiązaniem tego problemu jest zrozumienie potrzeb dziecka, przeżywającego trudności związane z dorastaniem i szkołą, określenie roli rodzica w rozwiązaniu tych problemów oraz motywowanie i zachęcanie do nauki, dostrzeganie sukcesów (nawet tych niewielkich) i starań dziecka, okazywanie zainteresowania jego kłopotami, nie krytykowanie i ocenianie, a wręcz dodawanie otuchy i wspieranie (stanie za nim tzw. „murem” niezależnie od sytuacji – przecież to nasze dziecko i nikt poza nami mu nie pomoże), a także nagradzanie. Należy również często rozmawiać z córką lub synem o ich zainteresowaniach, celach, planach, ambicjach.

Stwórz swojemu dziecku odpowiednie warunki do pracy, aby jej odrabianie nie było codzienną udręką. Rodzic winien być zawsze pod ręką, ale nie powinien podawać gotowych rozwiązań, lecz uczyć dziecko podejmowania wysiłku, aby dotrzeć do zamierzonego celu i nie chodzi tutaj o odmówienie udzielenia tej pomocy, lecz o rozsądne pomaganie tak, aby wzrastało w nim poczucie samodzielności i odpowiedzialności.